Μελισσοκομία

Ένας από τους βασικούς οικονομικούς παράγοντες που έχουν συντελέσει στο να μείνουν κάποιοι στη Στενή και να μη φύγουν αναζητώντας αλλού δουλειά είναι η μελισσοκομία.

Το μέλι που παράγεται είναι φημισμένο και είναι το βασικό προϊόν που παίρνουν μαζί τους φεύγοντας οι επισκέπτες της Στενής. Για κάποιους βέβαια απ' αυτούς είναι και βασικός λόγος επίσκεψης. Είναι σίγουροι ότι θα πάρουν ένα αγνό, φυσικό προϊόν χωρίς βιομηχανικές προσμίξεις και άλλα τεχνάσματα. Είχε κάνει πάταγο παλαιότερα το πώς το εισαγόμενο μέλι βαφτιζόταν Ελληνικό ή ανακατευόταν με λίγο Ελληνικό, έπαιρνε την ταμπέλα και μοστραριζόταν στα ράφια των Σούρερ Μάρκετ. Βέβαια η διαφορά ήταν εμφανής για αυτούς που ήξεραν, ενώ αυτοί που δεν ήξεραν έμεναν μόνο με την διαφορετική γεύση και αναρωτιόνταν.

Αυτή τη στιγμή 8.000 κυψέλες και βάλε δίνουν πάνω από 100 τόνους μέλι μέσο όρο τον χρόνο. Όσο από αυτό το μέλι μπορούν οι παραγωγοί το πωλούν λιανικώς, με βασικούς αποδέκτες τους επισκέπτες μας, κι όσο περισσεύει το πωλούν χονδρικώς σε βιομηχανίες, σε τιμή φυσικά διαφορετική.

Η διάθεση του μελιού λιανικώς, είναι ένα πολύ καλό μάθημα οικονομίας για το πώς μπορούν να βγουν κερδισμένες και οι δύο πλευρές, καταναλωτής και παραγωγός και για το πώς ο τριτογενής τομέας μπορεί να δώσει ώθηση στον πρωτογενή.

Τα μελίσσια της Στενής βόσκουν συνήθως σε όλη την Κεντρική Ελλάδα την Πελοπόννησο και φτάνουν έως και την Θάσο. Αλλά μεγάλο πλεονέκτημα είναι η βοσκή στην περιοχή της Δίρφης η οποία διαθέτει πάνω από 1.000 φυτικά είδη. Αρωματικά φυτά και αγριοβότανα δίνουν την ιδιαίτερη γεύση και το κάνουν μοναδικό.

Το ότι αυτή τη στιγμή η Στενή διαθέτει σε αναλογία πληθυσμού ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά σε παραγωγή μελιού, δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει παράδοση αιώνων. Ακόμα και εναντίον των Τούρκων χρησιμοποιούσαν τις μέλισσες σαν μυστικό όπλο προκειμένου να τους τρέψουν σε φυγή.

Οι πιο πολλοί σημερινοί μελισσοκόμοι της Στενής, βρήκαν τα μελίσσια απ' τον πατέρα τους και ούτω καθ' εξής. Τα κουβέλια βέβαια, αντικαταστάθηκαν από τις σύγχρονες κυψέλες και τα μουλάρια που μετέφεραν τα μελίσσια, από τα φορτηγά. Η παράδοση όμως παραμένει.

- Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Στενής, ιδρύθηκε το 1920 και ήδη κλείνει 85 χρόνια ζωής. Σκέψεις πολλές για την προβολή αυτής της γλυκιάς ευωδιάς της φύσης κατά καιρούς έχουν γίνει πολλές.

Η γιορτή της τηγανίτας, το Μελισσοκομικό Μουσείο, είναι ιδέες που επεξεργάζονται κάποιοι και ίσως σύντομα τις θέσουν σε εφαρμογή.