Μπορούσαμε και καλύτερα

Ο δυνατός χιονιάς που ενέσκυψε πάνω από τη Δίρφη και τα χωριά της ήταν αδύνατον να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και άμεσα, γιατί σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν αρκεί η καλή διάθεση, η αυτοθυσία, ο ηρωισμός κάποιων χωρίς τα κατάλληλα όπλα αντιμετώπισης της κατάστασης. Ο Δήμος μας είναι εκτεθειμένος το χειμώνα από τα χιόνια αλλά και το καλοκαίρι από τις πυρκαγιές. Χρειάζεται λοιπόν προγραμματισμό και κυρίως θωράκιση με ανθρώπινο ειδικευμένο δυναμικό μηχανήματα και έργα υποδομής.

Έχει καταντήσει ρουτίνα να ακούμε κάθε φορά στις ειδήσεις με τα πρώτα χιόνια ότι αποκλείστηκαν οι Στρόπωνες. Οι δημοσιογράφοι έχουν το νέο πάντα έτοιμο χωρίς καν να χρειάζεται να επικοινωνήσουν με κανέναν. Είναι σίγουροι το λένε για είδηση και δεν έχουν διαψευστεί ποτέ. Εμείς απ' την πλευρά μας μάλλον δεν πρόκειται να βάλουμε μυαλό ποτέ. Ένα μηχάνημα της Νομαρχίας και δύο ή τρία ιδιωτικά τα οποία σημειωτέον υποφέρουν κάθε φορά να πάρουν τα λεφτά τους για να πληρώσουν τουλάχιστον τα πετρέλαια τους οι άνθρωποι, δεν είναι λύση. Η φιλοτιμία κάποιων ανθρώπων οι οποίοι με μικρά μηχανήματα του δήμου προσπαθούν τουλάχιστον να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους μέσα στα χωριά λύνει κάποια προβλήματα μέσα στα χωριά αλλά όχι τα γενικότερα της επικοινωνίας έξω από αυτά.

Ο Δήμος Διρφύων χρειάζεται δική του και μόνο δική του θωράκιση. Το ότι άλλοι Δήμοι στην Εύβοια δεν κάνουν το ίδιο δεν είναι δικαιολογία. Μόνο ο Δήμος Διρφύων στην Εύβοια έχει τόσο σοβαρά προβλήματα απ' το χιόνι.

Δεν ξέρουμε αν η επόμενη Δημοτική Αρχή είναι η ίδια ή κάποια άλλη. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι όποια και νάναι η πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η αγορά βαριών μηχανημάτων έστω κι αν κάποια άλλα πράγματα μείνουν λίγο πίσω. Δεν χάλασε κι ο κόσμος. Προηγείται πάντα η ασφάλεια των δημοτών και τίποτε άλλο. Αν δε διαθέτει ο Δήμος Διρφύων μπουλντόζα, γκρέιντερ, αλατιέρες, αποθήκες γεμάτες αλάτι τότε ποιος άλλος Δήμος στην Ελλάδα πρέπει να διαθέτει;

Αλλά δεν είναι μόνο ο χειμώνας που θα πρέπει ο Δήμος μας να είναι πανέτοιμος. Είναι και το καλοκαίρι. Οι μεγάλες δασικές εκτάσεις που αποτελούν κίνδυνο για πυρκαγιές είναι μεγάλο πρόβλημα και πρέπει και τότε να είμαστε έτοιμοι.

Πράγματι τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει ομάδα δασοπυροσβεστών που εδρεύει στο Δήμο μας και ο Δήμος διαθέτει ένα αγροτικό αυτοκίνητο με ένα μικρό βυτίο για άμεσες επεμβάσεις.

Όμως τι να σου κάνουν αυτά αφού το δάσος είναι απροσπέλαστο; Δεν υπάρχουν μονοπάτια και οι λίγοι δασικοί δρόμοι έχουν τα χάλια τους.

Πρέπει λοιπόν οι δασικοί δρόμοι να είναι πάντα προσπελάσιμοι, με τη συχνή συντήρηση και όχι κάθε δέκα χρόνια, ώστε και τα πυροσβεστικά οχήματα να μπορούν να περνούν αλλά και να λειτουργούν ως αντιπυρικές ζώνες.

Όλ' αυτά βέβαια δεν πρόκειται να γίνουν όσο υπάρχει ο θεσμός των «αρμοδιοτήτων» και έτσι η δικαιολογία (και με το δίκιο τους) ότι αυτός ο δρόμος είναι επαρχιακός και δεν είναι δημοτικός ή το δάσος ανήκει στο δασαρχείο και όχι στο Δήμο κ.λ.π. κάνει όλους να δηλώνουν μεγαλοφώνως και ευθαρσώς ότι είμαστε αναρμόδιοι γι' αυτά που πράγματι είναι και να λουφάζουν γι' αυτά που είναι αρμόδιοι.

Ο δε «κοσμάκης» έχει χάσει τον μπούσουλα και δεν ξέρει από που να ζητήσει ευθύνες.

Μια κατάσταση που τελικώς λειτουργεί ανασταλτικά για μια σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης οποιασδήποτε κατάστασης.

Βέβαια δεν διαφωνούμε ότι γίνονται προσπάθειες με τα υπάρχοντα μέσα που διατίθενται.

Δεν διαφωνούμε ότι άνθρωποι κουράζονται, κινδυνεύουν, ξενυχτάνε για να κάνουν το περισσότερο δυνατόν.

Όμως μπορούμε και καλύτερα.