Κάμπος. Εδαφωνυμικό τοπωνύμιο. Ανάμεσα στην Κάτω Στενή και στους Βούνους, δεξιά κι αριστερά του κεντρικού δρόμου. Με μήκος ένα χιλιόμετρο και πλάτος περίπου 500 μέτρα. Για τους κατοίκους της Στενής ήταν το μεγαλύτερο ίσωμα.
Μεγάλο κοτρόνι (εδαφωνυμικό). Μέσα στον κάμπο. Πήρε το όνομά του από τη μεγάλη στρογγυλή πέτρα, δίπλα στον κεντρικό δρόμο.
Κάργα καλύβι. (ανθρωπονυμικό). Ανάμεσα στον παράλληλο χωματόδρομο του κεντρικού δρόμου και το μύλο της Σταματάρας. Διασώζονται υπολείμματα από το πέτρινο κτίσμα και το πηγάδι. (Κάργας: Αγγελής Μακρής).
Καναλάκια (εδαφ/κό). Διακόσκια μέτρα πιο πάνω από το καλύβι Κάργα κάτω από το χοιροστάσιο του Ηρακλή Θωμά. Μικρά κανάλια.
Αλαφόκαμπος. Δεξιά του κεντρικού δρόμου, δίπλα από το σταύλο του Ηρακλή Θωμά. Πολύ γνωστή τοποθεσία παλαιότερα, γιατί εκεί μάζευαν θρούμπι.
Ποτάμι Κάτω Στενής - Βούνοι. Και οι τρεις μύλοι ήταν δεξιά του ποταμού. Ο κάθε μύλος είχε τη «δέση» του, απ' όπου έπαιρνε το νερό. Σταμάτησαν τη λειτουργία τους όταν δόθηκε το νερό του Αγίου Στεφάνου για την ύδρευση της Ν. Αρτάκης. (Δεκέμβριος 1960).
Μύλος Τσιγαράκη. Ο πρώτος μύλος κάτω από την Αγία Αικατερίνη. Τελευταίοι μυλωνάδες, ο Τσιγαράκης (Αργύρης Καμαριώτης) και ο Μτσός (Δημήτριος Βλάχος).
Μύλος Τόμπλα. Ο δεύτερος μύλος. Τριακόσια μέτρα πιο κάτω από τον μύλο Τσιγαράκη. Εκλεισε πιο νωρίς από τους άλλους μύλους (Μύλος Κυρανέικος).
Μύλος Σταματάρας. Ο τρίτος μύλος. Τριακόσια μέτρα από τον μύλο Τόμπλα. Σταμάτησε τη λειτουργία του τελευταία (1967). Παλαιότερα επί Τουρκοκρατίας, ονομαζόταν μύλος του Μπολόλια...
Μαντάν(ι). Δίπλα στο μύλο της Σταματάρας. Νεροτριβή που γινόταν το χτύπημα των ρούχων για πυκνότητα. Ήταν Καμαριωτέικος. Οι τελευταίοι που το λειτούργησαν ήταν: Ο Παρέας (Θανάσης Καμαριώτης), ο Σόγαμπρος (Σπύρος Καμαριώτης) και ο Κουτσαυλής (Κωνσταντίνος Καμαριώτης).
Δημήτριος Μυτάκης