Ο Θεός αγαπάει τη Δίρφυ

Ο Θεός αγαπάει τη Δίρφυ. Αλλιώς, πώς εξηγείται το γεγονός ότι δεν καήκαμε και φέτος;

Όταν το Δασαρχείο και όλοι οι συν(αν)αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες, δεν έδωσαν ούτε μια δραχμή και δεν ασχολήθηκαν ούτε ένα λεπτό, για να οργανώσουν μια υποτυπώδη άμυνα εναντίον του χειρότερου εχθρού του δάσους, της πυρκαϊάς;

Πολλοί θα πουν «εν τη ρύμη της λογικής τους». Καλά, τώρα που τελείωσε το καλοκαίρι και οι κίνδυνοι μειώθηκαν, βρήκες τον κατάλληλο χρόνο να ασχοληθείς; Μάλιστα κύριοι.

Τώρα είναι ο κατάλληλος χρόνος, για να υπάρχει το χρονικό περιθώριο να κοιτάξουμε για το επόμενο καλοκαίρι.

Αυτό κάνουμε άλλωστε κάθε φορά, γιατί φιλοσοφία μας είναι η πρόληψη. Εμείς δεν περιμένουμε να ξεσπάσει πυρκαγιά για να το κάνουμε θέμα και να επιρρίψουμε ευθύνες εκ του ασφαλούς, ούτε περιμένουμε να δαγκώσει κάποιο σκυλί κάποιο παιδάκι για να κηρύξουμε τον πόλεμο στους ζωόφιλους, ούτε να εγκατασταθούν τα αιολικά πάρκα για ν' αρχίσουμε τους αναθεματισμούς και τις κατάρες. Απλά, προσπαθούμε να ενεργοποιήσουμε συνειδήσεις όσο είναι καιρός μπας και αποφύγουμε το κακό.

Κάθε χρόνο λοιπόν τέτοια εποχή, υπενθυμίζουμε τις υποχρεώσεις, κάνοντας συγχρόνως και τις προτάσεις μας προς τους συν(αν)αρμόδιους φορείς, πλην όμως «εις ώτα μη ακουόντων».

Έχουμε λοιπόν και λέμε.

Οι περισσότεροι δασικοί δρόμοι, είναι απροσπέλαστοι. Το σύνολο σχεδόν των μονοπατιών, όσων βέβαια υπάρχουν, γιατί τα περισσότερα έχουν εξαφανιστεί, είναι άβατα, εξαιτίας του βαριού φετινού χειμώνα, που έριξε πολλά δένδρα, σε βαθμό που δεν μπορείς να κάνεις ούτε έναν απλό περίπατο, πόσο μάλλον να τα χρησιμοποιήσεις για σβήσιμο φωτιάς. (μια και τόφερε η κουβέντα, τι γίνεται με κάτι εκατομμύρια που λέγανε πως θα βγούνε για τη διάνοιξη μονοπατιών, εδώ και πέντε χρόνια;). Δε μιλάμε βέβαια για αποθήκευση νερού, κάτι που τόχουμε επισημάνει έχουμε κάνει και σχετικές προτάσεις, γιατί θα θεωρηθούμε «γραφικοί». Αν και είδαμε κάποια δειλά βήματα στον τομέα αυτό και στο επόμενο φύλλο μας θα αναφερθούμε αναλυτικά.

Εάν όμως; Λέω. Εάν.

Οι εποχικοί δασοπυροσβέστες που προστατεύουν το δάσος, χωρίς καμιά εκπαίδευση. Αν παράλληλα με το «καραούλι» που φυλάνε, είχαν και κανένα αλυσοπρίονο και έκοβαν κάπου-κάπου κανένα κορμό δένδρου, έτσι, για να ανοίγει κανένα μονοπάτι, μήπως θάταν καλύτερα;

Και προσέξτε, πριν προλάβετε μερικοί να αρχίσετε και να λέτε, πως τα «Διρφυακά Νέα» γράφουν εναντίον των εποχικών δασοπυροσβεστών, θέλοντας να εξοντώσει αυτά τα παιδιά που η καλή κυβέρνηση προσπαθεί με τον τρόπο αυτό να τους εξασφαλίσει τα τσιγάρα και το χαρτζιλίκι της χρονιάς, γιατί θα τους θυμίσω, ότι μόνον τα Διρφυακά Νέα φώναξαν επανειλημμένα για το άδικο σύστημα μοριοδότησης για πρόσληψη σαν εποχικοί δασοπυροσβέστες αλλά και πέρυσι που με ταχυδακτυλουργίες προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο, ορίζοντας τη θέση του «καραουλιού» εκτός του χώρου του Δήμου Διρφύων.

- Ας αφήσουμε λοιπόν τα «κόλπα» και ας σκύψουμε πάνω από προβλήματα όλοι οι φορείς, ή μεμονωμένα άτομα, που θέλουν να λέγονται ενεργοί πολίτες, προσφέροντας ουσιαστικά στον τόπο μας.