"Όλα τα 'χει η Μαριορή ο φερετζές της λείπει"
Στα χρόνια του βασιλιά της Ελλάδος Όθωνα, είναι γνωστό πως η Αθήνα ήταν μια μικρή πόλη, που κάθε άλλο παρά με τη σημερινή έμοιαζε. Κοντά σε όλες τις ελλείψεις και η ψυχαγωγία ήταν περιορισμένη και θα ήταν πολύ τυχερός κανείς, εάν κατάφερνε να τον προσκαλέσουν στις λιγοστές κοσμικές συγκεντρώσεις που γίνονταν. Το εισιτήριο για τα κοσμικά σαλόνια δεν μπορεί να πει κανείς πως ήταν πολύ δύσκολο. Δεν είχε, βλέπετε, ακόμα διαμορφωθεί ο κύκλος της καλής τάξης, γιατί το χρονικό διάστημα από την απελευθέρωση δεν ήταν και μεγάλο. Οι αξιωματικοί και οι απόγονοι των αγωνιστών της επανάστασης, καθώς και τα μέλη των ξένων αποστολών ήταν το πρώτο "προζύμι". Βέβαια, δεν ήταν και πολύ εύκολο να βρίσκεται κανείς σε μια δεξίωση του Αντιβασιλιά Αρμανσμπεργκ.
Σε μια από αυτές τις συγκεντρώσεις βρισκόταν και ο Κωλέττης, που όταν τον ρώτησαν τι γνώμη έχει για το αραχνοϋφαντο μαύρο "βέλο" που φορούσε στο πρόσωπό της η εύθυμη χήρα των σαλονιών και της αποψινής συγκέντρωσης Μαριορή-Ζαφειρίτσα Κοντολέοντος, απάντησε: "Έτσι δε θα φαίνεται όταν θα... κοκκινίζει καμιά φορά αν.... (και συμπλήρωσε): Μωρέ όλα τα 'χει η Μαριορή ο φερετζές της λείπει".
"Πέμπτη φάλαγγα"
Διεθνής πολιτικός και στρατιωτικός όρος, που χαρακτηρίζει τη δράση των συμπαθούντων τον εχθρό στα μετόπισθεν. Ο όρος πλάστικε κατά τον εμφύλιο Ισπανικό πόλεμο (1936-39), όταν ο στρατηγός Μόλα του Φράνκο, διακήρυξε, από το ραδιόφωνο, πως οι στασιαστικές δυνάμεις επιτίθενται κατά της Μαδρίτης με τέσσερις φάλαγγες, ενώ η πέμπτη θα πλήξει κατά την αποφασιστική στιγμή του μετόπισθεν.
- Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο όρος "πέμπτη φάλαγγα" καθιερώθηκε από τον υπερασπιστή της Μαδρίτης, στρατηγό Μιάχα, ο οποίος, όταν άκουσε ότι τέσσερις φάλαγγες βαδίζουν κατά της Μαδρίτης, απάντησε ότι: "φοβούμαι μόνο την πέμπτη".