Καιρός
Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σ' αυτό το φύλλο, θα αναφερθούμε στις καλλιέργειες δημητριακών, οσπρίων, ζωοτροφών κλπ. Δε θα αναφερθούμε σε καλλιέργειες, όπως, αμπελουργία, κηπευτική δενδροκαλλιέργεια κ.α.
- Οι εργασίες ξεκινούσαν από τον Οκτώβριο, που γινόταν το όργωμα και η σπορά για τη φάβα, τις φακές, το βίκο και τη ρόβη, καθώς και της σίκαλης (βρύζας) που χρησιμοποιούσαν τις ίνες της για να τυλίγουν τα δεμάτια στο θέρο.
- Παράλληλα ξεκινούσε και το μάζεμα της ελιάς, είτε στις μέρες που δεν είχε όργωμα ή χωριζόταν η οικογένεια σε δύο ομάδες. Το μάζεμα των ελιών κρατούσε μέχρι και Δεκέμβριο - Γενάρη.
- Το δίμηνο Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου γινόταν το όργωμα και η σπορά του σιταριού, του κριθαριού και της βρόμης (βρομάρι) και στη συνέχεια γινόταν το όργωμα μόνο, για να 'ναι έτοιμο για τη σπορά του καλαμποκιού και των ρεβιθιών.
- Το Γενάρη-Φλεβάρη, είχαμε τα "ψιμοκρίθια". Δηλαδή τη σπορά κριθαριού και βρόμης για την τροφή των ζώων.
- Το Μάη σπέρναμε τα ρεβύθια αφού το χώμα ξαναοργωνόταν.
- Τον Απρίλη σπέρναμε τα καλαμπόκια.
Συγκομιδή
- Το Μάη μαζεύαν τις φακές, τις φάβες, το βίκο και τη ρόβη.
- Τον Ιούνιο το σιτάρι, το κριθάρι και τη βρώμη. Το ξεκίνημα γινόταν πάντα με το κριθάρι.
- Τον Ιούλιο είχαμε το αλώνισμα, με τα ζώα, το "ντουέν" κ.λ.π.
- Τον Ιούλιο επίσης βγάζαμε τα ρεβύθια και τα καλαμπόκια. Τα καλαμπόκια τα άπλωναν για να λιαστούν στα αλώνια για να είναι έτοιμα της Παναγίας.
- Πολύ πιο ξεκούραστα από το γεωργό ήταν όταν η γη ήταν νοτισμένη, είχε δηλαδή "βρεχτούρα" ή "γλάρα" όπως την έλεγαν, ειδικά για τη συγκομιδή των οσπρίων.
- Το καλαμπόκι το σκάλιζαν το Μάη. Το Μάη επίσης βοτάνιζαν τα ρεβύθια (αποξήλωναν δηλαδή τα άλλα αγριόχορτα που τύλιγαν τα ρεβύθια).
- Την εποχή του θερισμού των καρπών (οσπρίων) τις αποκαλούσαν "καρποθέρια".
- Οι τοποθεσίες που έσπερναν, ήταν καθορισμένες. Το καλαμπόκι, το σιτάρι κλπ. ήθελαν ισώματα. Τα ρεβύθια, οι φακές κλπ. ήθελαν πλαγιές.
- Βέβαια για να γίνουν όλ' αυτά, έπρεπε ένας καλός νοικοκύρης να διαθέτει δύο βόδια και το αλέτρι. Ήταν το γνωστό ζευγάρι. Γι' αυτό και το όργωμα, το αποκαλούσαν "ζευγάρι".
- Όλοι θυμόμαστε πως τους αγρότες τους αποκαλούσαν και ζευγολάτες, επειδή ακολουθούσαν - καθοδηγούσαν το ζευγάρι κατά το όργωμα.
- Όσοι διέθεταν από ένα ζώο, βόδι ή μουλάρι, συνεταιρίζονταν με άλλον, έκαναν δηλαδή "κολιγιά" κι αυτοί λεγόντουσαν "μπαραμπάτες".
- Το λίγο χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε από το καλοκαίρι μέχρι τον Οκτώβριο που οι γεωργοί ήταν απαλλαγμένοι απ' αυτές τις εργασίες, έδιναν τα βόδια στα "βουκολιά" και τους τα επέστρεφαν στις 14 Σεπτεμβρίου "του Σταυρού".
Γιάννης Γιαννούκος
