Με το αίμα των Ελλήνων, εγράφη η ιστορία του «40». Ένας λαός, ενωμένος στον κίνδυνο των ναζιστών επιδρομέων, αντιμετώπισε με ανδρεία και αποφασιστικότητα την απειλή της σκλαβιάς. Πολλά άλλαξαν από τότε. Σήμερα ζούμε με άλλα προβλήματα, με άλλες απειλές. Δεν είναι οι κατασκευασμένες από τους προστάτες μας απειλές. Εκείνο που φαίνεται να μας απειλεί σήμερα είναι το πνευματικό μας γέρασμα. Σαν λαός, φαίνεται να έχουμε χάσει την πνευματική μας ζωντάνια, την πνευματική μας ανησυχία. Γι' αυτό και τα ενδιαφέροντά μας εξανεμίζονται στις οικονομικές και υλιστικές μας διεκδικήσεις, στην άνεση και την ευημερία.
Μετρούμε τη ζωή μας οικονομικά και την βλέπουμε σχεδόν πάντοτε εξαρτημένη από τις οικονομικές μας ανάγκες και από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις.
Αδιαφορούμε για τον πνευματικό μας μαρασμό. Δεν αγρυπνούμε για την περιφρούρηση της πνευματικής μας ελευθερίας. Δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις διάφορες ψευτοκουλτούρες που μας κατακλύζουν καθημερνά. Ικανοποιούμαστε από τις ποικιλώνυμες «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που ο καθένας μας σερβίρει ανεξέλεγκτα, από την πρωτεύουσα μέχρι το τελευταίο χωριό. Μα περισσότερο ακόμα, δεν ανησυχούμε για την πνευματική καλλιέργεια των παιδιών μας. Τα καταδικάζουμε σε πνευματική υπανάπτυξη. Φαίνεται ότι τα πνευματικά μας αισθητήρια δεν βλέπουν καλά. Αυτός νομίζουμε ότι είναι ο βασικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Η διαπίστωση αυτή, δεν πρέπει να μας φέρει απλώς κάποια λύπη. Μας χρειάζεται η βαθιά συνειδητοποίηση του κινδύνου και η έντονη αντίδραση. Η πνευματική επανάσταση για το ξύπνημα όλων. Για να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας και να αναζητήσουμε την πνευματική μας καλλιέργεια. Να βρούμε το πνευματικό ρεύμα που αιώνες μας πότιζε με τη δροσιά του πνεύματος και μας τροφοδοτούσε με τον λόγο και τον άρτο της αγάπης και της ελευθερίας. Μιας αγάπης για την αλήθεια, για το θεό και τον κάθε άνθρωπο. Και μιας ελευθερίας που είναι καρπός της προσπάθειας, για την επίγνωση και τη βίωση του νοήματος της ζωής μας. Αυτό μας οδηγεί, να απαιτήσουμε από τον εαυτό μας και από όσους έχουν την ευθύνη για την πορεία του τόπου αυτού, την ουσιαστική ανασύνδεσή μας, με τις πηγές της πνευματικής μας ζωής μέσα στην ορθόδοξη παράδοσή μας. Να προσεγγίσουμε βιωματικά την αλήθεια και τη ζωή της εκκλησίας μας.
Αλέκος Α. Φραγγιάς