Ηταν τέλος Αυγούστου του 1999, όταν αποφάσισα με την σύζυγό μου να επισκεφθώ τον Πατέρα Αθανάσιο Γεραμάνη στο σπίτι του.

Είχε έλθει πρόσφατα από ταξίδι στην Ιταλία, που είχε κάνει με την Πρεσβυτέρα.

Ήταν περασμένη η ώρα και μία ησυχία επικρατούσε παντού. Τίποτα δεν θύμιζε από τα πολυτάραχα Αυγουστιάτικα βραδινά του χωριού μας. Συζητήσεις πολλές, θέματα πολλά κυρίως όμως το πρόσφατο ταξίδι στην Ιταλία.

Ο άνθρωπος αρέσκεται να διηγείται τα ευχάριστα γεγονότα της ζωής του, όταν μάλιστα τα γεγονότα αυτά δίνουν νόημα της ζωής του, όταν μάλιστα τα γεγονότα αυτά δίνουν νόημα και ελπίδα σε αυτόν, αλλά που ξέρεις και στην ζωή ενός τόπου...

Μας διηγείται το παρακάτω γεγονός, αφήνω δε τον κάθε καλόπιστο αναγνώστη να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Λέει ο Πατήρ Αθανάσιος: "Ένα από τα αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε στην Βενετία με το "γκρουπ" ήταν και ο Ορθόδοξος Μητροπολιτικός Ναός της πόλεως. Πρόκειται για ένα περικαλλή Ναό με εξαίρετες Αγιογραφίες και Βυζαντινές εικόνες, από αυτές που σου δίνουν την αίσθηση του ωραίου της Τέχνης, σου αναπτερώνουν και ενισχύουν το θρησκευτικό συναίσθημα, σε γαληνεύουν, σου δυναμώνουν την πίστη και σε φέρνουν πιο κοντά στο Χριστό μας.

Μετά την ξενάγηση, όλο το "γκρουπ" επέστρεψε στο ξενοδοχείο και όλοι είχαμε τον ελεύθερο χρόνο να πάμε όπου θέλαμε.

Εγώ και η Πρεσβυτέρα θεωρήσαμε καλό να επιστρέψουμε και πάλι στον Μητροπολιτικό Ναό, για να περιεργασθώ με απόλυτη ησυχία τις βυζαντινές εικόνες και Αγιογραφίες, επειδή μου αρέσει η Αγιογραφία και ο ίδιος αγιογραφώ.

Όταν μπήκαμε και πάλι στον Ναό, βρήκαμε τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως να ασχολείται με διάφορες εργασίες. Μετά από τις πρώτες διατυπώσεις της γνωριμίας μας με ρώτησε σε ποια Ενορία είμαι Εφημέριος στην Ελλάδα. Του απάντησα στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη στο Βαθύ Αυλίδος κοντά στην Χαλκίδα. Αυθόρμητα ο Πρωτοσύγκελος Πατέρας Πολύκαρπος Σταυρόπουλος μου είπε, ότι τώρα πρόσφατα σε ανασκαφές που έγιναν εδώ στην Ιταλία και στην πόλη Πάρμα ευρέθηκαν τα Λείψανα του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη.

Στο άκουσμα του γεγονότος, μείναμε άφωνοι τόσο εγώ όσο και η Πρεσβυτέρα. Συναισθήματα χαράς και συγκίνησης μας πλημμύρισαν.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και η σκέψη μας ήταν πάντα στην μεγάλη για μας αποκάλυψη".

Στην παρέα μας ακολούθησαν στιγμές σιωπής, και περισυλλογής αλλά και προβληματισμού και αμέσως μετά ρίχνεται η ιδέα της μεταφοράς των Λειψάνων ή μέρους αυτών εδώ στην Ελλάδα και στον Ναό μας.

Οι ενέργειες είναι γρήγορες. Την επομένη ενημερώνεται το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και συντάσσεται την 2-9-1999 επιστολή προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμο, γι τις δικές του ενέργειες. Ο Σεβασμιότατος ενεργεί αμέσως κατά την τάξιν της Εκκλησίας. Ήτοι αποστέλλει επιστολή στον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο. Ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης αναθέτει στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ιταλίας κ. Γεννάδιο να κάνει τις προσήκουσες επαφές προς τούτο μετά της Καθολικής Εκκλησίας της Ιταλίας. Με την βοήθεια του Αγίου μας, όλες οι ενέργειες είχαν αίσιο αποτέλεσμα και σήμερα βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση μετά από δύο έτη περίπου να έχουμε κοντά μας και για ΠΑΝΤΑ μέρος των Λειψάνων του Αγίου μας, για να μας δίνουν με την χάρη τους δύναμη και ελπίδα στην ζωή μας.

Αυτή είναι όλη η αλήθεια της ανεύρεσης και μεταφοράς των Λειψάνων στον Ναό μας.

Πως βρέθηκαν όμως τα Λείψανα του Αγίου στον Καθεδρικό Ναό της Πάρμας;

Η πρώτη μαρτυρία της παρουσίας των Λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη στην Πάρμα καταγράφεται σε μία δωρεά της 18ης Οκτωβρίου του 884. Τα Λείψανα μεταφέρονται από την Κωνσταντινούπολη στην Ρώμη την περίοδο των Εικονομαχιών επί Κωνσταντίνου του VII και αργότερα στην Πάρμα.

Ως γνωστόν ο Αγιος Ιωάννης ο ονομαζόμενος Καλυβίτης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 460. Μικρός ακόμα προσχωρεί στον Μοναχισμό και μέσω αυτού ψάχνει και βρίσκει την χριστιανική τελειότητα.

Ακόμα κατά του Ιστορικούς, η κάρα του Αγίου μεταφέρεται από την Κωνσταντινούπολη στην Γαλλία στην περίοδο της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως και φυλάσσεται στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου στην BESANCON όπου και καταστρέφεται το 1794 κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

«  Προηγούμενo άρθρo