Εννέα μέτρα κατά του καπνίσματος με πέντε απαγορεύσεις και τέσσερις ρυθμίσεις που ουσιαστικά θέτουν σε διωγμό τους καπνιστές.
Δεν θέλω να είμαι αιρετικός, ούτε φυσικά θα υπερασπισθώ τους καπνιστές και τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Αγανακτώ όμως με τις διαδικασίες, τις προτεραιότητες και τις αποφάσεις που είναι επιλεκτικές και που δεν έχουν στόχο αυτό που εξαγγέλλονται αλλά κάτι άλλο που θα το ανακαλύψουμε μετά από πολλά χρόνια.
Είναι όπως οι μεταρρυθμίσεις στην παιδεία που γίνονται, εδώ και τριάντα χρόνια κάθε χρόνο με στόχο, υποτίθεται, την αναβάθμιση της παιδείας. Πως γίνεται να αλλάζουν κάθε χρόνο οι εξετάσεις και να μην αλλάζει ο Γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας που ήταν ο ίδιος για μια δεκαετία τουλάχιστον, και επί κυβέρνησης ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ.
Τέλος πάντων ας μην πλατειάζω γιατί δεν πρόκειται να τελειώσω.
Γιατί λοιπόν κύριε υπουργέ Υγείας (κατά πολύ σεβαστέ και αξιόλογε) δεν σταματάτε την λειτουργία των καπνοβιομηχανιών και την παραγωγή των τσιγάρων ώστε να λυθούν όλα τα προβλήματα; Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει η ίδια κοροϊδία από την πολιτεία, που υπάρχει και με τα δυναμητάκια και τις φωτοβολίδες το Πάσχα. Κυνηγούν οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. τους πολίτες ή τους μικρέμπορους ενώ γνωρίζουν ποιες επιχειρήσεις λειτουργούν και παράγουν αυτά τα προϊόντα. Η κοροϊδία λοιπόν αυτή που συμβαίνει με το τσιγάρο και τις καπνοβιομηχανίες συμβαίνει και με τα πυροτεχνήματα. Όχι μόνο δεν σταματούν την λειτουργία των βιομηχανιών αλλά το ίδιο το κράτος και η Ε.Ε επιδοτούν την καλλιέργεια καπνού και επιχορηγούν τις καπνοβιομηχανίες με νέα χρηματοδότηση και κίνητρα.
Σύμφωνα με τα μέτρα κατά του καπνίσματος, απαγορεύεται πλήρως από 1.1.2003 η πάσης φύσεως υπαίθρια διαφήμιση προϊόντων καπνού (γιγαντοαφίσες, κινητή διαφήμιση, διαφήμιση στα περίπτερα και εν γένει στα καταστήματα προϊόντων καπνού), καθώς και η προβολή διαφημίσεων προϊόντων καπνού στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ακόμη το Υπουργείο Παιδείας απαγόρευσε το κάπνισμα στα σχολικά διδακτήρια, προβλέποντας ειδικούς χώρους για τους καπνίζοντες εκπαιδευτικούς.
Πολύ καλό αυτό το μέτρο. Θα απαγορευθεί το κάπνισμα στους εκπαιδευτικούς που δεν μπορούν να κρυφτούν ή να ξεφύγουν αλλά θα επιτρέπεται να καπνίζουν οι μαθητές πίσω από τις τουαλέτες ή αμέσως μόλις βρουν από τα κάγκελα του σχολείου. Μα γιατί φίλοι μου να υπάρχουν αυτά τα μέτρα όταν μια απλή εξέταση από έναν παθολόγο μπορεί να σου πει πόσα τσιγάρα καπνίζεις την ημέρα;
Γιατί η πολιτεία δεν μας λέει, «κύριοι καπνιστές, μπορείτε να καπνίζετε ή να αυτοκτονείτε αλλά δεν μπορεί να πληρώνει η πολιτεία τα έξοδα νοσηλείας σας για νοσήματα που συνδέονται με το κάπνισμα...».
Δεν μπορεί η πολιτεία, με τον Υπουργό Υγείας κ. Παπαδόπουλου, να θέτει το κάπνισμα υπό διωγμό και ο σημερινός Υπουργός εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου να ζητάει την νομιμοποίηση του χασίς και να μας λέει πως μια γλάστρα με χασίς δεν είναι και τόσο κακό πράγμα. Μήπως τελικά ερχόμαστε στη δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ κ. Μπους στις αρχές Ιουνίου, ότι μερικά βάλιουμ κάνουν πολύ καλή εξωτερική πολιτική σε μερικούς λαούς; Γιατί τότε είναι όντως μεγάλο πρόβλημα το τσιγάρο αφού σε αφήνει να σκέφτεσαι ενώ ταυτόχρονα έχει και νοσηλευτικό κόστος. Αντιθέτως τα ναρκωτικά δε σ' αφήνουν να σκεφτείς και σε πάνε κατευθείαν στον τάφο χωρίς κόστος για το κράτος.
Στα αστυνομικά δελτία των εφημερίδων θα διαπιστώσετε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των μικροκλοπών και των κλοπών σχεδόν μένουν ατιμώρητες από τα δικαστήρια με τριετή αναστολή και ο κλέφτης ελεύθερος. Αντίθετα ο καπνιστής θα πηγαίνει φυλακή έστω και για έναν η δύο μήνες. Αν είναι δυνατόν!
Πολλά μέτρα διάβασα στις εφημερίδες αλλά για την απαγόρευση του καπνίσματος στους οδηγούς δεν διάβασα τίποτα, εκτός και αν απαγορεύεται και δεν το γνωρίζω. Γιατί αν απαγορεύεται όπως στην Γερμανία, τα αυτοκίνητα δεν έχουν τασάκια. Για το τσιγάρο λοιπόν που είναι επικίνδυνο όταν κάποιος οδηγεί και που μπορεί να προκαλέσει άμεσα τον θάνατο, όταν ξεφύγει από την πορεία του, δεν βλέπω μέτρα.
Μέτρα όμως παίρνει η πολιτεία αν έχεις πιει και με το αλκοτέστ προσπαθεί να περιορίσει τα τροχαία. Αλλά αν και μια τελευταία έρευνα λέει ότι για το 20% των τροχαίων ατυχημάτων ευθύνεται η χρήση ναρκωτικών, δεν γίνεται ναρκοτέστ με μηχανήματα όπως αυτά του αλκοτέστ που υπάρχουν σε άλλες χώρες.
Τι γίνεται λοιπόν στην Ελλάδα του 2002; Αν θέλει μια παρέα ανθρώπων να πάει σε μια ταβέρνα, θα αντιμετωπίσει το οικονομικό πρόβλημα και τον περιορισμό των εξόδων. Αν τα ξεπεράσει θα πρέπει να μην πιει ποτό και να μην καπνίσει τσιγάρο. Ποιος λοιπόν θα τολμήσει να βγει σε μαγαζί αν ισχύσουν απόλυτα όλα αυτά τα μέτρα; Θα προτιμήσει το σπίτι του και μια πίτσα με ΒΒ ή bar στην TV. Ούτε συζήτηση ούτε προβληματισμός. Θα είμαστε δηλαδή ένα τίποτα ή μάλλον κρέατα προς κατανάλωση μακράς διαρκείας (80 ετών, μέσος όρος ζωής) και τίποτα παραπάνω. Μια ευχάριστη κατάληξη για τους οποιουσδήποτε εξουσιαστές εσωτερικού ή εξωτερικού. Μια άλλη κοροϊδία.
Μην καπνίζετε λοιπόν φίλοι μου αλλά να σκέφτεστε, ώστε να δούμε τι υπάρχει πέρα από την κάπνα που μας περιβάλλει. Για ένα περιβάλλον προσωπικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικά καθαρό...
Δημήτρης Κουρνόπουλος