Στην Εύβοια, μια φορά κι' έναν καιρό!

Σήμερον πρώτην του νέου έτους (1866), ευχόμεθα τοις πάσι, αγαθά μεν Αβραμιαία, έτη δε Μαθουσάλια.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 1-1-1866)

Εν τοις αυτοίς καταστήμασι των αδελφών Αθανασιάδου, εξεδόθη καλλιτεχνικόν ημερολόγιον δαπάναις του κ. Βάκη, φαρμακοποιού, χάριν των πελατών του.
(εφημ. ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ 1-1-1893)

Την παραμονήν των Χριστουγέννων, ολίγον δειν να θρηνήσωμεν θύματα σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Η εσπερινή αμαξοστοιχία αφικομένη εις τον Σταθμόν, εξηκολούθησε βαίνουσα μετά τοσαύτης ταχύτητος, ώστε η ατμομηχανή της εξελθούσα της γραμμής του τέρματος έπεσε παρά το κράσπεδον του κρηπιδώματος του σταθμού και ευτυχώς τα υπάρχοντα εκεί χώματα εσταμάτησαν την ορμήν της. ΄Αλλως ολόκληρος η πλήρης επιβατών αμαξοστοιχία θα έπιπτεν εις την θάλασσαν και θα παρεσύρετο εις τον βυθόν του Πορθμού.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 1-1-1913)

Αυτοί που έλεγον τα κάλανδα φαίνεται έγειναν τόσο φορτικοί, ώστε κάποιος, για να βρη την ησυχίαν του εκρέμασε στην πόρτα του μία ταμπέλλαν «Δεν εορτάζω».
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 4-1-1930)

ΕΞΟΧΟΝ ΣΤΟΜΑΧΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝ. Το τέϊον του Αμβούργερ θεραπεύει τα νοσήματα του στομάχου, τους ρευματισμούς και την νευρασθένειαν. Τακτοποιεί την έμμηνον ροήν των γυναικών και θεραπεύει ταις ζωχάδες. Τρείς δραχμάς το πακέτο εσφραγισμένο με οδηγίες.
(εφημ. ΚΥΜΗ 6-1-1908)

Ασθενής τις υπό ρευματισμού πάσχων, έλαβε συνταγήν τινά παρ' ιατρού, όστις τω είπε: Λάβε, με αυτό να τρίβης το πάσχον μέρος. Την επιούσαν ο ασθενής παρεπονείτο ότι ουδεμίαν είδεν ωφέλειαν, μολονότι ετρίβη καθ' υπερβολήν δια του φαρμάκου. « Ιδού » έλεγεν δεικνύων τεμάχιον της συνταγής εναπομείναντα. «΄Ολην τη νύκτα ετριβόμην χθες με το ιατρικόν και τούτο μόνον έμεινεν, αλλ' είμαι χειρότερα ».
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 8-1-1876)

Ξέρετε γιατί δεν χαρτοπαίζουν πλέον στην Εύβοια;
Δι' αστυνομικής διατάξεως, απηγορεύθη η χαρτοπαιξία.
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 8-1-1876)

Φάλτσα πολλά εγένοντο εις την τελετήν των Θεοφανείων εκ μέρους του παραταχθέντος στρατού. Φαντασθήτε ότι όταν εξήρχετο της εκκλησίας ο Σταυρός, ο στρατός ευρέθη έχων τα νώτα προς την εκκλησίαν.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 10-1-1902)

΄Ενα κομμάτι της οδού Χατζοπούλου είναι φρίκη. ΄Οταν βρέχη πνιγόμεθα μέσα στη λάσπη, όταν δεν βρέχει πνιγόμεθα μέσα στη σκόνη και νομίζει κανείς ότι είμεθα στα ποιό απολίτιστα μέρη της Ασίας.
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 12-1-1932)

Αγνωστός τις μεταβάς το εσπέρας της παρελ. Τρίτης εν τη Εβραϊκή συνοικία, απεπειράθη να κλέψη εκ τινος οικίας όρνιθας, αλλ' εννοηθείς καταδιώχθη υπό τού αστυνομικού κλητήρος Ιω. Διαμαντοπούλου.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 15-1-1883)

Να και ένας, που είδε την κηδεία του!
Ο Πέτρος Βούλγαρης, γέρων οικογενειάρχης, ησθένει εν Ξηροχωρίω. Την 3ην δε του τρ. μηνός περί την μεσημβρίαν, επείσθησαν οι προ του ασθενούς ευρισκόμενοι συγγενείς και φίλοι ότι ο θάνατος επήλθε.
Γοεραί φωναί των θυγατέρων του θανόντος, ανήγγειλον το θλιβερόν συμβάν και ο κώδων της ενορίας, πενθίμως αλλ' ακαταπαύστως, ειδοποίει την πόλιν, ότι είς των βρωτών απηλλάγη εκ της τρικυμίας του βίου.
Πάραυτα τα γραιϊδια ετέθησαν εις ενέργειαν και τινά μεν εξ αυτών δια φωνής ηχηράς και κλαυθμηράς εμοιρολόγουν τας αρετάς του μακαρίτου, ενώ άλλα, ενέδυον αυτόν με την νεκρικήν στολήν του. Εντός ολίγου ευρίσκετο ο νεκρός εν όλη τη νεκρική ψυχρότητι εν τω μέσω του δωματίου, όλοι δε οι γνώριμοι της οικίας είχον προσέλθει προς παρηγορίαν των συγγενών.
Προς το εσπέρας ο εν τω μέσω της μελαγχολικής εκείνης ομηγύρεως νεκρός, επέδειξε πειστικώς ότι ού μόνον το σώμα και το πνεύμα ευρίσκοντο εισέτι εκεί, αλλά και αυτή η ψυχή. Πλησιάζουσι και βλέπουσι τον μακαρίτην εν τω μέσω των σαβάνων, των λιβάνων και των λαμπάδων, προσπαθούντα να λαλήση, αλλ' ο κηρός εμφράττει το στόμα του. Οι απλοϊκότεροι πιστεύοντες ότι βλέπουσι θαύμα άρχονται σταυροκοπούμενοι, αλλ' οι νοημονέστεροι εννοούσιν ότι ο σαβανωθείς είχε απλώς λυποθυμήσει.
Μετά τινας ώρας απέθνησκε πλέον με τα σωστά του ο προώρως σαβανωθείς, αφού ηυτύχησε ν' ακούση και να ίδη την λύπην ήν προυξένησεν ο θάνατός του εις τους περί εαυτόν.
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 18-1-1879)

Και το κλείσιμο των εορτών με τη γιορτή των Γιάννηδων γιορτάστηκε πολύ καλά, γιατί την άλλη μέρα το πρωί όλοι σχεδόν οι Χαλκιδέοι ήσαν ξενυχτισμένοι.
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 18-1-1930)

Προ τινων ημερών εις το προς ανατολάς της νήσου κείμενον χωρίον Λάμαρη του δήμου Ληλαντίων, φοβερά λαίλαψ ενσκήψασα και εκ του παρακειμένου τω χωρίω τούτου δάσος πρόρριζα δένδρα ανασπάσασα μετά πάγων έρριψεν επί των χιονοσκεπάστων οροφών των οικιών του ρηθέντος χωρίου, εκ δε της φοβεράς ταύτης καταπτώσεως των οικιών, εφονεύθησαν 8 άνθρωποι. Είς χωρικός του αυτού χωρίου εξελθών προς ύδρευσιν, ανηπάργη ωσαύτως υπό της λαίλαπος και κύριος οίδε τι απέγινε.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 19-1-1880)

Χθες την 9ην εσπερινήν αφίχθη ενταύθα σιδηροδρομικώς προερχομένη εξ Αθηνών, μία έκλυτος νέα, γνωστή εις την πόλιν μας ως θαλαμηπόλος ξενοδοχείων και ήτις κατά τας πληροφορίας μας έκαμε τέρατα και σημεία μετά διαφόρων ερωτολήπτων Χαλκιδέων. Δύο χωροφύλακες ταξιδεύοντες και αυτοί και αντιληφθέντες τας ασχημίας της, αντί να την στείλουν εις δερματολόγον ιατρόν δια να προλάβουν διανομήν μεγαλοσταύρων, την αφήκαν ελευθέραν να περιπλανάται.
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 21-1-1931)

Και μία διαχρονική διαπίστωση!
Οι πεθερές δεν χορατεύουν πιά, σε σκοτώνουν, πετσοκόβουν, σιγοβράζουν, ξαφρύζουν, τυλίγουν και σε σερβίρουν όπως και τους τολμάδες. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 21-1-1931)

Συμπλοκής γενομένης μεταξύ δύο όνων και βλαβέντος του ενός εξ αυτών εκ δηγμάτων, κατηγγέλθη ο ιδιοκτήτης του ετέρου. Κατά την ημέραν της δίκης, ο συνήγορος του κατηγορουμένου ισχυρισθείς ενώπιον του πταισματοδ. Ξηροχωρίου ότι ο θεωρηθείς ως ταραξίας όνος υπέστη επίσης βλάβην, δηχθείς υπό του όνου του μηνυτού και επομένως επήλθε συμψηφισμός. Διετάχθη υπό του πταισματοδίκου η επ' ακροαματηρίου πραγματογνωμοσύνη των αμοιβαίως δηχθέντων όνων. Επειδή δε το Ειρηνοδικειακόν κατάστημα ευρίσκετο εις πρώτην οροφήν και οι όνοι δεν ήσαν γεγυμνασμένοι ν' ανεβαίνωσι κλίμακας, εδέησε να καταβή ο σοφός πταισματοδίκης μετά των λοιπών εν τη οδώ για να γίνη η επ' ακροατηρίου πραγματογνωμοσύνη.
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 22-1-1876)

Ακόμα και οι τυπικές ευχές ενός αρραβώνα, είχαν διαφορετική γραφή πριν από 96 χρόνια. Διαβάζουμε, λοιπόν, στην εφημ ΚΥΜΗ της 23ης Ιανουαρίου του 1905.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΝ ΑΓΓΕΛΜΑ: Μετ' ανεκφράστου χαράς ηκούσθη παρά τη ημετέρα κοινωνία ότι ετελέσθησαν ευοίωνοι οι αρραβώνες του καλλίστου νέου Θ. Μοναχού μετά της χαριτορύθμου δεσποινίδος Ελένης Δ. Δήμου. Η ΚΥΜΗ συγχαίρουσα αυτοίς εγκαρδίως, εύχεται ολοψύχως όπως τα αρωματώδη των αρραβώνων νάματα, διαδεχθώσι ταχέως τα εύοσμα του υμεναίου άνθη.
Από καιρόν εις καιρόν οι καλοί αρκαντάσιδες δια να μήν λησμονούν την τέχνη των, κάμνουν ώστε να τους ενθυμήται η κοινωνία, εν ή ζώσι, ότι υπάρχουν και εξασκούν το έντιμον επάγγελμά των. Δι' ό την νύκτα της Τετάρτης εισελθόντες εν τη οικία του ενταύθα εμπόρου κ. Ν. Σταματιάδου αφήρεσαν εκ του περιβολίου του όλα τα πορτοκάλια.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 25-1-1869)

Κύων λυσσαλέος περιτρέχων χθές το απόγευμα τας οδούς της πόλεως, έδηξε τον ηλεκτρολόγον μηχανικόν κ. Αρ. Βουρούκλαν και τινα καραγωγέα ονόματι Σέρτην. Ο κύων καταδιωχθείς εφονεύθη ευτυχώς εγκαίρως, εξετασθείς δε, εβεβαιώθη ότι είχεν πάθει εκ λύσσης.
(εφημ. ΕΥΡΙΠΟΣ 27-1-1901)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ: Κατά μέσον όρον επί 100 κατοίκων αρρένων, αναλογούσιν 70 αγράμματοι, επί 100 δε θηλέων 97 περίπου δεν γιγνώσκουν ούτε ανάγνωσιν ούτε γραφήν.
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 29-1-1876)

Οι αλιτήριοι γαλακτοπώλαι, οι από όρθρου βαθέως εξαναγκάζοντες ημάς να εγερθώμεν με την φωνήν των, οι εχθροί της γλυκυτέρας ώρας του ύπνου, απεδείχθησαν άσπονδοι εχθροί και της υγείας της πόλεως. Δικαίως ο κ. Ασυνόμος τους χύνει το γάλα, διότι αυτό δεν είναι πλέον γάλα. Είναι ένα δερμάτι περιέχον 10 οκάδες νερό, 50 δράμια στίψι, 5 δράμια τσουένι και ίσως μιά οκά γάλα. Και το πωλούν οι αλιτήριοι 60 λεπτά κατ' οκάν. Και εμείς αγνωούντες το αγοράζομεν και πάσχουν οι στόμαχοι και πάσχουν τα μικρά παιδάκια και ασθενούμεν.
(εφημ. ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ 30-1-1884)

Οι χοροί και τα τσάγια εις το φόρτε τους. Οι λέοντες των σαλονιών χορεύουν όλη τη νύκτα και γι' αυτό την ημέρα τους ακούει κανείς να γουργουρίζουν μακαρίως κοντά στις σόμπες των καφφενείων και άλλων κέντρων.
(εφημ. ΕΥΒΟΙΑ 31-1-1931)

Συνελήφθη ο Λάζαρος Δ. Τσιγκάρης διότι διαρρήξας το κλείθρον της αποθήκης του Σωκράτους Ιορδάνου αφήρεσε 100 μέτρα σχοινίου.
(εφημ. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 31-1-1932)

Μας εδιηγήθησαν ότι προχθές την νύχτα, περί την τρίτην πρωϊνήν ώραν γυνή τις πλύντρια, μετέβαινε εις οίκον τινά δια την εργασίαν της, κύριός της οινοβαρής καθ' οδόν της επετέθη, ζητών παρ' αυτής να απολαύσει ό,τι ο χρόνος της είχε πλέον αφαιρέσει. Αλλά μετά τινας φωνάς και διαμαρτυρήσεις, η γυνή έσπευσε είς τινα εκεί πλησίον οικίαν και εκεί εύρε το άσυλόν της.
(εφημ. ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ 31-1-1884)

Σπύρος Βεκίνης