Στερνό αντίο στο γελαστό αθλητή

Την Δευτέρα 1-10-2001 άφησε την νεανική πνοή του στο «Ερρίκος Ντυνάν», ο Παναγιώτης Κων. Τόλιας, ύστερα από δεκαήμερη παραμονή στην εντατική μονάδα. Θρήνος και κοπετός ξέσπασε σε όλη την Αυλίδα. Την Τρίτη 2-10-2001, από τον Ιερό ναό του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη Βαθέος Αυλίδος, έγινε πάνδημη η κηδεία του, στην νεκρή μαρμάρινη πολιτεία. Σύσσωμος ο Αυλιδιώτικος λαός, είπε το στερνό αντίο στον άξιο ποδοσφαιριστή Παναγιώτη και τον συνόδεψε με θλίψη και οδύνη στην τελευταία του κατοικία. Η καθηγήτρια της μητέρας του εκλιπόντος αλλά και του ιδίου - τώρα συνταξιούχος Γυμνασιάρχης - κ. Ευγενία Τσομώκου - Καλύβα, τον αποχαιρέτησε με τα πλέον συγκινητικά λόγια, προκαλώντας ψυχική διέγερση σε όλους μας.

Οι δύσμοιροι γονείς του και ο αδελφός του, οι θλιμμένοι θείοι του και τα εξαδέλφια του, οι φίλοι του και σχεδόν ολόκληρος ο Βαθιώτικος λαός με πόνο ψυχής και δακρυσμένα μάτια του είπαν το «ύστατο χαίρε».

Ο Παναγιώτης, που «αλώνισε» όλα τα γήπεδα της Εύβοιας και όχι μόνο, δεν υπάρχει πια. Έφυγε, για το χωρίς επιστροφή, ταξίδι. Η μορφή του ολοζώντανη θα πλανάται για χρόνια, πάνω από τους αγωνιστικούς χώρους για να θυμίζει σε όλους μας, τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, το γελαστό και χαρούμενο άτομο, τον εκλεκτό και καλοπροαίρετο άνδρα.

Ας είναι, πανάλαφρο το χώμα της Αυλιδιώτικης γης, που σε σκέπασε για πάντα, αλησμόνητε και πρόωρα αδικοχαμένε Παναγιώτη.
Βασίλειος Βισβίνης - Φυσιογνώστης Γυμνασιάρχης